Pokraczna gromadka

Dwie dotychczas przetłumaczone na język polski książki Beatrice Alemagni mają ze sobą wiele wspólnego – ich bohaterami są ci, którzy czują się trochę inni, trochę gorsi, tacy, którzy słyszą, że straszne z nich dziwolągi. 

„Mojego ukochanego” wydała w 2006 roku Nasza Księgarnia. Nie mam pojęcia, ile razy czytałam na głos tę krótką historyjkę o stworzeniu „z sierścią psa, a głową świnki”, ale znam ją na pamięć. Mamy do niej z córką duży sentyment. Przez ostatnie lata wypatrywałyśmy niecierpliwie kolejnych tytułów Alemagni (włoska autorka ma na koncie 29 książek) – zwłaszcza cudnego „Lion in Paris” – ale długo, długo nie mogłyśmy się na nic doczekać. Aż wreszcie, pod koniec 2015 roku Dwie Siostry opublikowały „Pięciu Nieudanych”.

Bohaterem „Mojego ukochanego” jest stworek niepodobny do niczego. Nieustannie porównywany do innych stworzeń, próbuje znaleźć odpowiedź na pytanie, kim właściwie jest. A że niełatwo dokonać tego odkrycia, to zaczyna w nim kiełkować zwątpienie we własną wartość.

Pięciu nieudanych to też dziwolągi co się zowie: jeden ma cztery wielkie dziury w samym środku brzucha, drugi jest złożony na pół, trzeci sflaczały, czwarty stoi na głowie, a piąty to nawet szkoda gadać, bo jest felerny od stóp do głów! 

Jednak tej gromadce dziwacznych stworzeń daleko do zwątpienia w siebie. Cieszą się z własnej wyjątkowości i mają duży dystans do swoich wad i porażek. Nie tracą rezonu nawet wtedy, gdy niespodziewanie odwiedza ich Idealny i, oburzony brzydotą i nieudolnością, próbuje wmówić im, że są absolutnie do niczego. Nieudani dowodzą jednak, że wady można przekuć na zalety (Postawiony-Na-Głowie dostrzega to, czego nie widzą inni, a Dziurawy nigdy się nie złości, bo złość przelatuje przez niego na wylot…), a poza tym mają siebie, i to jest dla nich najważniejsze.

Ilustracje Beatrice Alemagni  to zazwyczaj kolaże, patchworki, celowo zdeformowane, kanciaste formy o zachwianej symetrii, przytłumione pastele, szarości z pojedynczymi plamami mocnego koloru.

Tutaj link do zapowiedzi książki – można pozachwycać się animowaną wersją materiału ilustracyjnego.

Zarówno „Mój ukochany”, jak i „Pięciu nieudanych” poruszają bardzo istotne sprawy w życiu dziecka (i każdego człowieka): potrzebę przynależności, miłości, realizowania siebie. Budują pewność siebie, delikatnie wskazują na właściwą hierarchię wartości, a przede wszystkim dają kojącą pewność, że prędzej czy później  znajdziemy na tym świecie własne miejsce, gdzie wraz z grupką bliskich nam osób stworzymy sobie dokładnie takie życie, jakie chcemy wieść.

Beatrice Alemagna, Mój ukochany, tyt. oryg. Mon amour, tłum. Natalia Gowin, wyd. Nasza Księgarnia 2006; Pięciu nieudanych, tyt. oryg. I cinque malfatti, tłum. Ewa Nicewicz-Staszowska, wyd. Dwie Siostry 2015.