Własny kawałek zieleni

Recenzja książki "Działka dziadka działkowicza"

Moje dzieciństwo przypadło na czasy, w których posiadanie działki było dość typowe dla rodzin mieszkających w blokach. Cieszyliśmy się tym niewielkim obszarem do zagospodarowania, z dala od osiedlowej monotonii, betonowych podwórek, zardzewiałych trzepaków. Do dziś mam w pamięci smak agrestu, malin i czarnych porzeczek jedzonych prosto z krzaków, które okalały działkę. Jej właścicielem też był dziadek, i podobnie jak w książce Katarzyny Boguckiej, cała rodzina pomagała mu w pracach na działce, by później, zimową porą, korzystać z jej owocowo-warzywnych plonów.

Opowieść o dziadku działkowiczu jest wierszowana, i zaczyna się tak:

„Tak jak w każdym zwykłym mieście,

 w moim spalin nie da znieść się”.

Dobrze jest mieć gdzie od tego uciec: znaleźć miejsce spokojne, kojące, ciche, i w rodzinnym gronie spędzać tam letnie popołudnia i weekendy. Na działce wypoczywa się, ale i pracuje. Każdy ma jakieś zadanie i z zaangażowaniem mu się oddaje: koszenie, pielenie chwastów, podlewanie, sadzenie kwiatów, oraz, oczywiście zbieranie owoców i warzyw. 

Przy tych czynnościach życie towarzyskie nie zamiera, przeciwnie – toczą się rozmowy, dziadek opowiada bajki, bywa, że do dyskusji włączy się sąsiad z sąsiedniej działki, czasem nastąpi wymiana dóbr natury: kartofelki za morelki! Bo przecież:

„Jedna z zasad działkowania

warta jest zapamiętania:

zbiorów nigdy nie wyrzucaj!

Jeśli sam ich nie chcesz jeść,

to po pierwsze: podziel się!”

Książka Katarzyny Boguckiej słowem i obrazem zachęca do rodzinnej aktywności, do wspólnego przebywania na łonie przyrody i dbania nie tylko o zdrowe odżywianie, lecz także o relacje z najbliższymi. Z typową dla siebie nutą retro, w przygaszonej kolorystyce barw późnego lata, autorka maluje przed czytelnikiem obrazy domowej krzątaniny kuchennej: oto cała rodzina bierze udział w kiszeniu, wekowaniu, suszeniu, czyli w przygotowywaniu przetworów „(…) na zimowy smętny czas / Takie letnie rarytasy / Każdy będzie chętnie jadł”.

Współczesnym dzieciom daje to pewne pojęcie o tym, jak rosną warzywa i owoce i jakiej obróbce są poddawane, nim przyjmą postać dżemu czy sosu do spaghetti. Dorosłych czytelników ujmuje z kolei nuta nostalgii:

„…bo gdy upał męczy w lecie,

nie ma nic lepszego w świecie

niż z syfonu zimnej wody

szklankę wypić dla ochłody”.

Ciekawie pomyślanym dopełnieniem książki są zamieszczone na ostatnich stronach porady dotyczące m.in. suszenia ziół i owoców, mrożenia, sporządzania przecierów i soków. Można tu znaleźć także przepisy, np. na lemoniadę bazyliową albo ciasto z owocami, oraz bardzo przydatną tabelę sezonu warzywnego i owocowego – praktyczna ściągawka dla wszystkich, którzy chcą jeść w zgodzie z rytmem natury!

Chociaż książka opowiada o działce, autorka podkreśla, że własny zielony zakątek uprawny można mieć również na balkonie albo nawet na parapecie i hodować tam różne smakowitości, takie jak pomidorki koktajlowe, truskawki pnące, groszek, stewię i ulubione zioła.

Katarzyna Bogucka, Działka dziadka działkowicza, WydawnictwoWidnokrąg 2016.

Wiek: 4+